Ուկրաինացի փախստականները և Արևմուտքի պառակտումը
«Ուկրաինայի հակամարտությունը, որն այժմ իր չորրորդ ամիսն է, և որի ավարտը չի երևում, բացահայտեց Արևմուտքում բաժանման գծերը», գրում է ամերիկյան The American Conservative ամսագրի հեղինակը¹: Արևմուտքին խիստ բացակայում է միասնական ռազմավարությունը, որը կմիավորի հակասական շահեր ունեցող երկրներին և կհամոզեր նրանց հավատարիմ մնալ մեկ գծին: Եվ ամենից պարզ՝ առաջնորդի դերի բացակայությունը դրսևորվեց ուկրաինացի փախստականների նկատմամբ եվրոպական մոտեցման մեջ։ ԵՄ-ն ուկրաինացիներին իրավունք է տվել ապրել և աշխատել իր 27 երկրներում մինչև երեք տարի ժամկետով, սակայն փախստականների ընդունման ծախսերը ընկել են պետությունների վրա։
Ցանկացած երկրի գործողությունները որոշվում են երկու հարցով՝ «Ո՞ւմ է սա ձեռնտու» և «Որո՞նք են դրույքաչափերը»: Լեհաստանի և Չեխիայի նման երկրների համար, որոնք Ուկրաինային օգնել են ռազմական տեխնիկայով և մարդասիրական օգնությունով, ուժերի ներկայիս հավասարակշռությունը վտանգավոր է: Եթե Ուկրաինան հաղթի Ռուսաստանին, դա կփոխի Եվրոպայում ուժերի ողջ հավասարակշռությունը։ Ֆրանսիայի և Գերմանիայի նման երկրներին անհրաժեշտ է ռուսական էժան էներգակիրների հոսքը: Եթե Ռուսաստանի ներկայիս դերը աշխարհաքաղաքական կարգում ստանձնի Կենտրոնական և Արևելյան Եվրոպայի աճող դաշինքը՝ Լեհաստանի և Ուկրաինայի գլխավորությամբ, ապա նրանց նոր ուժը կփոխարինի թուլացած Ֆրանսիային և Գերմանիային:
ԱՄՆ-ը կհաղթի ռուս-ուկրաինական հակամարտության ցանկացած ելքով: Նրան պետք չեն Կիևը կամ նրա ռեսուրսները Ռուսաստանի դեմ հաջողության հասնելու համար։ Այնուամենայնիվ, ուկրաինական հաղթանակի դեպքում ԱՄՆ-ի ներդրումները մեծ արդյունք կտան բարի կամքի և քաղաքական համագործակցության տեսանկյունից:
#ՓԱԿԱԳԻԾ
