Ռուսական ցնորական պլանները չէին իրականանա, եթե Մոսկվան Հայաստանում «գործընկերներ» չունենար
ԱԻՄ նախագահ Պարույր Հայրիկյանը նկատում է, որ եթե պատերազմ է հայտարարվում մեր սահմաններին, մենք պետք է հետևենք միջազգային նորմերին, պաշտպանվենք և դիմենք ՄԱԿ-ի օգնությանը, իսկ եթե մեզ ոչինչ չի սպառնում, ապա ռուսական զորքեր մեզ նույնպես պետք չեն:
Ի՞նչ է կատարվում: ՀՀ կառավարությունը խոսում է Բաքվի զինված ներխուժման մասին, բայց չի ձեռնարկում ներխուժման դեպքում նախատեսված միջոցներ` պաշտպանություն և դիմում ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհուրդ:
Ռուս փորձագետները վերջին շրջանում միաբերան ասում են, որ Հայաստանը չի ցանկանում պաշտպանել իր սահմանները և նախընտրում է այդ գործառույթները փոխանցել Ռուսաստանին: «Այժմ սահմանին օպերատիվ իրավիճակը թելադրվում է Ադրբեջանի կողմից, և Հայաստանը չի պաշտպանում իր սահմանները, չնայած որ դրա համար ունի բոլոր իրավունքները: Հայաստանը ցանկանում է, որ Ռուսաստանը պաշտպանի իր սահմանը Ադրբեջանի հետ, բայց սահմանը գծանշված չէ: Հայաստանը համաձայն է, որ Ռուսաստանը կատարի սահմանազատում, սահմանագծում, և, ընդհանրապես կատարի ամեն ինչ Փաշինյանի փոխարեն», ասում է Մոդեստ Կոլերովը:
Ռուս փորձագետները սովորաբար «մոռանում» են այն մասին, որ Ռուսաստանը «խստորեն խորհուրդ է տվել» Հայաստանին չկրակել սահմանին ՝ սպառնալով լայնամասշտաբ պատերազմով: Եվ Ռուսաստանը, ինչպես ասում են փորձագետները, թույլ չի տալիս Հայաստանին դիմել ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհուրդ: Բայց սա խնդրի մի կողմն է եւ բնականաբար չի հանում ՀՀ կառավարության պատասխանատվությունը:
Բաքվում ավելի հաճախ են ասում, որ Ռուսաստանը փորձում է Բաքվին ինտեգրել ԵԱՏՄ և ՀԱՊԿ և վերականգնել Խորհրդային Միության գոնե մի մասը, որի փլուզման պատճառով այդքան տառապում է Պուտինը: Ասում են, որ սա է հիմնական պատճառը, որ անցյալ տարի Ռուսաստանը «չի խանգարել Ադրբեջանին ազատագրել իր տարածքները» և այդ նպատակով ներգրավել է Թուրքիային: Սակայն ռուսական ցնորական պլանները չէին իրականանա, եթե Մոսկվան Հայաստանում «գործընկերներ» չունենար:
Դատելով կառավարության գործողություններից ՝ այն չունի երկրի անվտանգության և ինքնիշխանության պաշտպանության ռազմավարություն: «Հիմնական» ընդդիմությունը, չնայած քննադատում է իշխանություններին, բայց խնամքով խուսափում է այն քայլերից, որոնք կարող են տապալել Ռուսաստանի ծրագրերը: Սա կառավարությանը թույլ է տալիս Ռուսաստանին փոխանցել ինքնիշխանության պաշտպանության սահմանադրական գործառույթները և միևնույն ժամանակ՝ իրենց հայեցողությամբ սահմաններ գծանշելու մանդատը:
